Köken 1

değiştir
سَرَقَ(saraḳa, çalmak) fiilinin etkin sıfatıyla, س ر ق(s-r-ḳ) kökünden türetilmiştir. Akadça šarrāqum (hırsız) ile kıyaslayın.

سَارِق (sāriḳe (çoğul سَارِقُون(sāriḳūn) veya سَرَقَة(saraḳa) veya سُرَّاق(surrāḳ), dişil سَارِقَة(sāriḳa))

  1. (hukuk) arakçı, hırsız, soyguncu
    M.S. 609–632, Kur'an, 5:38
    وَٱلسَّارِقُ وَٱلسَّارِقَةُ فَٱقۡطَعُوٓاْ أَيۡدِيَهُمَا جَزَآءَۢ بِمَا كَسَبَا نَكَٰلٗا مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ – Yaptıklarına bir karşılık ve Allah'tan caydırıcı bir müeyyide olmak üzere erkek hırsız ile kadın hırsızın ellerini kesin. Allah mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.
Çekimleme
değiştir

Köken 2

değiştir
س ر ق(s-r-ḳ); سَرَقَ(saraḳa, çalmak) ile kıyaslayın.

سَارَقَ (sāraḳa) III, geniş zaman يُسَارِقُ‎‎ (yüsāriḳu)

  1. çalmak (birine إِلَى(ʾilā) bir bakış fırlatmak)
  2. dinlemek
Çekimleme
değiştir