گلين

Osmanlı Türkçesi

Köken

Eski Türkçe kälin‎ (kälin)

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /ˈɡe.ɫin/
• (isim): IPA^(anahtar): /ɡe.ˈɫin/

Ad

گلين (gelîn)

1. (aile) gelin

Çekimleme

گلين‎ (gelîn) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	گلين‎ gelîn	گلينلر‎ gelînler
belirtme	گلينی‎ gelîni	گلينلری‎ gelînleri
yönelme	گلينه‎ gelîne	گلينلره‎ gelînlere
bulunma	گلينده‎ gelînde	گلينلرده‎ gelînlerde
ayrılma	گليندن‎ gelînden	گلينلردن‎ gelînlerden
tamlayan	گلينڭ‎ gelînin	گلينلرڭ‎ gelînlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	گلينم‎ gelînim	گلينلرم‎ gelînlerim
2. tekil (senin)	گلينڭ‎ gelînin	گلينلرڭ‎ gelînlerin
3. tekil (onun)	گلينی‎ gelîni	گلينلری‎ gelînleri
1. çoğul (bizim)	گلينمز‎ gelînimiz	گلينلرمز‎ gelînlerimiz
2. çoğul (sizin)	گلينڭز‎ gelîniniz	گلينلرڭز‎ gelînleriniz
3. çoğul (onların)	گلينی‎ gelîni گلينلری‎ gelînleri

Eylem

گلين (gelîn)

1. gelin

Zıt anlamlılar

• گوواي‎