Boyabatsız

Türkçe

Köken

Boyabat + -sız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /bo.ˈja.bat.ɫɯ/, /bo.ˈja.bat.ˈsɯz/
• Heceleme: Bo‧ya‧bat‧sız

Ön ad

Boyabatsız (karşılaştırma daha Boyabatsız, üstünlük en Boyabatsız)

1. Boyabat olmadığı hâlde

Zıt anlamlılar

• Boyabatlı