Ayrıca bakınız: BUN, bun, bun-, bún, bùn, bûn, bün, bűn

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir

Özel ad

değiştir

Bun (belirtme hâli Bun'u)

  1. Bunalım, keder, kendinden geçiş, üzüntü mânâsında bir soyadı.

Çekimleme

değiştir

Kaynakça

değiştir
  • Kutalmış, Orhan G. (2003). Türkçe Kişi Adları. İstanbul: Karabudun Yayınları.