Dönme

Ayrıca bakınız: dönme

Türkçe

Köken

dönmek kelimesinden türetilmiştir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /døn.ˈme/
• Heceleme: Dön‧me

Özel ad

Dönme (belirtme hâli Dönmeyi)

1. (din, halk ağızı) Sabataycı

Çekimleme

Dönme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Dönme	Dönmeler
belirtme		Dönmeyi	Dönmeleri
yönelme		Dönmeye	Dönmelere
bulunma		Dönmede	Dönmelerde
ayrılma		Dönmeden	Dönmelerden
tamlayan		Dönmenin	Dönmelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Dönmem	Dönmelerim
	belirtme	Dönmemi	Dönmelerimi
	yönelme	Dönmeme	Dönmelerime
	bulunma	Dönmemde	Dönmelerimde
	ayrılma	Dönmemden	Dönmelerimden
	tamlayan	Dönmemin	Dönmelerimin
2. tekil	yalın	Dönmen	Dönmelerin
	belirtme	Dönmeni	Dönmelerini
	yönelme	Dönmene	Dönmelerine
	bulunma	Dönmende	Dönmelerinde
	ayrılma	Dönmenden	Dönmelerinden
	tamlayan	Dönmenin	Dönmelerinin
3. tekil	yalın	Dönmesi	Dönmeleri
	belirtme	Dönmesini	Dönmelerini
	yönelme	Dönmesine	Dönmelerine
	bulunma	Dönmesinde	Dönmelerinde
	ayrılma	Dönmesinden	Dönmelerinden
	tamlayan	Dönmesinin	Dönmelerinin
1. çoğul	yalın	Dönmemiz	Dönmelerimiz
	belirtme	Dönmemizi	Dönmelerimizi
	yönelme	Dönmemize	Dönmelerimize
	bulunma	Dönmemizde	Dönmelerimizde
	ayrılma	Dönmemizden	Dönmelerimizden
	tamlayan	Dönmemizin	Dönmelerimizin
2. çoğul	yalın	Dönmeniz	Dönmeleriniz
	belirtme	Dönmenizi	Dönmelerinizi
	yönelme	Dönmenize	Dönmelerinize
	bulunma	Dönmenizde	Dönmelerinizde
	ayrılma	Dönmenizden	Dönmelerinizden
	tamlayan	Dönmenizin	Dönmelerinizin
3. çoğul	yalın	Dönmesi	Dönmeleri
	belirtme	Dönmesini	Dönmelerini
	yönelme	Dönmesine	Dönmelerine
	bulunma	Dönmesinde	Dönmelerinde
	ayrılma	Dönmesinden	Dönmelerinden
	tamlayan	Dönmesinin	Dönmelerinin