ahize

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): a:hize

Heceleme: a‧hi‧ze

Köken

Arapça آخِذَة‎ (ʾāḫiẕe).

Ad

ahize (belirtme hâli ahizeyi, çoğulu ahizeler)

[1] Ahize

1. (telefonculuk) telefonda seslerin duyulduğu ve iletildiği parça

   Ahize birinden ona geçerek belki bir saat konuştular. -M. C. Kuntay

Çekimleme

ahize adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ahize	ahizeler
belirtme		ahizeyi	ahizeleri
yönelme		ahizeye	ahizelere
bulunma		ahizede	ahizelerde
ayrılma		ahizeden	ahizelerden
tamlayan		ahizenin	ahizelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ahizem	ahizelerim
	belirtme	ahizemi	ahizelerimi
	yönelme	ahizeme	ahizelerime
	bulunma	ahizemde	ahizelerimde
	ayrılma	ahizemden	ahizelerimden
	tamlayan	ahizemin	ahizelerimin
2. tekil	yalın	ahizen	ahizelerin
	belirtme	ahizeni	ahizelerini
	yönelme	ahizene	ahizelerine
	bulunma	ahizende	ahizelerinde
	ayrılma	ahizenden	ahizelerinden
	tamlayan	ahizenin	ahizelerinin
3. tekil	yalın	ahizesi	ahizeleri
	belirtme	ahizesini	ahizelerini
	yönelme	ahizesine	ahizelerine
	bulunma	ahizesinde	ahizelerinde
	ayrılma	ahizesinden	ahizelerinden
	tamlayan	ahizesinin	ahizelerinin
1. çoğul	yalın	ahizemiz	ahizelerimiz
	belirtme	ahizemizi	ahizelerimizi
	yönelme	ahizemize	ahizelerimize
	bulunma	ahizemizde	ahizelerimizde
	ayrılma	ahizemizden	ahizelerimizden
	tamlayan	ahizemizin	ahizelerimizin
2. çoğul	yalın	ahizeniz	ahizeleriniz
	belirtme	ahizenizi	ahizelerinizi
	yönelme	ahizenize	ahizelerinize
	bulunma	ahizenizde	ahizelerinizde
	ayrılma	ahizenizden	ahizelerinizden
	tamlayan	ahizenizin	ahizelerinizin
3. çoğul	yalın	ahizesi	ahizeleri
	belirtme	ahizesini	ahizelerini
	yönelme	ahizesine	ahizelerine
	bulunma	ahizesinde	ahizelerinde
	ayrılma	ahizesinden	ahizelerinden
	tamlayan	ahizesinin	ahizelerinin

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Hörer (de) e
• Çekçe: sluchátko (cs) n
• Fince: luuri (fi), käsipuhelin (fi)
• İbranice: שפורפרת‎ (he) (shforferet)
• İngilizce: receiver (en)
• Lehçe: słuchawka telefoniczna (pl)
• Macarca: telefonkagyló (hu)
• Rusça: приёмник (ru) (priyómnik), ресивер (ru) (resiver)
• Türkmence: trubka (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ahize" maddesi