arım

Türkçe

Köken

(ar): ar + -ım

(arı): arı + -m

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /aˈɾɯm/
• Heceleme: a‧rım

Ad

arım

1. ar (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi
2. arı (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi