bükmek

Türkçe

Eylem

bükmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi büker) -er

1. sertçe çevirmek, kıvırmak

   Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı. - S. Birsel

2. birkaç tel ipliği burarak sarmak

   İpek bükmek.

3. eğmek

   Olur der gibi başını büktü.

   Çelik halatı büktü.

4. katlamak

   Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum. - S. M. Alus

5. döndürmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "bükmek" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: bükmək (az)
• Eski Türkçe: bukmak‎ (otk) (bukmak), bukunmak‎ (otk) (bukunmak), bükmek‎ (otk) (bükmek)
• Fince: kiertää (fi), kerrata (fi)
• İngilizce: curl (en), twist (en)
• Kırım Tatarca: bükmek (crh), qayırmaq (crh)
• Tatarca: bögü (tt), ürü (tt)

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

1. bükmek
2. durdurmak
3. toplanmak
4. yere kapanmak
5. yemekten doyup usanmak
6. doymak

Türkmence

Eylem

bükmek

1. bükmek
2. eğmek

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.