belirteç

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): beliɾˈtet͡ʃ

Heceleme: be‧lir‧teç

Ad

belirteç (belirtme hâli belirteci, çoğulu belirteçler) -ci

Vikipedi

belirteç hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (dil bilimi) bir eylemin, bir ön adın veya bir belirtecin anlamını zaman, yer, ölçü, nitelik, soru kavramları bakımından etkileyen sözcük, zarf
2. (kimya) ayıraç, reaktif

Çekimleme

belirteç adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		belirteç	belirteçler
belirtme		belirteci	belirteçleri
yönelme		belirtece	belirteçlere
bulunma		belirteçte	belirteçlerde
ayrılma		belirteçten	belirteçlerden
tamlayan		belirtecin	belirteçlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	belirtecim	belirteçlerim
	belirtme	belirtecimi	belirteçlerimi
	yönelme	belirtecime	belirteçlerime
	bulunma	belirtecimde	belirteçlerimde
	ayrılma	belirtecimden	belirteçlerimden
	tamlayan	belirtecimin	belirteçlerimin
2. tekil	yalın	belirtecin	belirteçlerin
	belirtme	belirtecini	belirteçlerini
	yönelme	belirtecine	belirteçlerine
	bulunma	belirtecinde	belirteçlerinde
	ayrılma	belirtecinden	belirteçlerinden
	tamlayan	belirtecinin	belirteçlerinin
3. tekil	yalın	belirteci	belirteçleri
	belirtme	belirteciyi	belirteçlerini
	yönelme	belirteciye	belirteçlerine
	bulunma	belirtecide	belirteçlerinde
	ayrılma	belirteciden	belirteçlerinden
	tamlayan	belirtecinin	belirteçlerinin
1. çoğul	yalın	belirtecimiz	belirteçlerimiz
	belirtme	belirtecimizi	belirteçlerimizi
	yönelme	belirtecimize	belirteçlerimize
	bulunma	belirtecimizde	belirteçlerimizde
	ayrılma	belirtecimizden	belirteçlerimizden
	tamlayan	belirtecimizin	belirteçlerimizin
2. çoğul	yalın	belirteciniz	belirteçleriniz
	belirtme	belirtecinizi	belirteçlerinizi
	yönelme	belirtecinize	belirteçlerinize
	bulunma	belirtecinizde	belirteçlerinizde
	ayrılma	belirtecinizden	belirteçlerinizden
	tamlayan	belirtecinizin	belirteçlerinizin
3. çoğul	yalın	belirteci belirteçleri
	belirtme	belirteciyi belirteçlerini
	yönelme	belirteciye belirteçlerine
	bulunma	belirtecide belirteçlerinde
	ayrılma	belirteciden belirteçlerinden
	tamlayan	belirtecinin belirteçlerinin

Deyimler

durum belirteci, soru belirteci, zaman belirteci

Türetilmiş kavramlar

• belirteççe, belirteççi, belirteççik, belirteçken, belirteçle, belirteçli, belirteçse, belirteçsiz

Çeviriler

dil bilimde söz türü

• Afrikanca: bywoord (af)
• Almanca: Adverb (de) n
• Arapça: ظرف‎ (ar)
• Arnavutça: ndajfolje (sq)
• Asturyasça: alverbiu (ast)
• Azerice: zərf (az)
• Danca: adverbium (da)
• Ermenice: մակբայ (hy) (makbay)
• Estonca: adverb (et), määrsõna (et)
• Felemenkçe: bijwoord (nl)
• Fince: adverbi (fi), seikkasana (fi)
• Fransızca: adverbe (fr)
• Frizce: bywurd (fy)
• Hintçe: क्रिया-विशेषन (hi) (kriyā-viśeṣan)
• İngilizce: adverb (en)
• İspanyolca: reactivo (es) e
• İsveççe: adverb (sv) n
• İtalyanca: avverbio (it) e
• İzlandaca: atviksorð (is)
• Kürtçe: hoker (ku)
• Lehçe: przysłówek (pl)
• Limburgca: biewaordj (li)
• Macarca: határozószó (hu)
• Norveççe: adverb (no)
• Özbekçe: hol (uz)
• Portekizce: advérbio (pt) e
• Rusça: наречие (ru) n (nareçiye) [naréčije]
• Sırp-Hırvatça: reagens (sh) e, реагенс (sh) e, prilog (sh)
• Tayca: คำกริยาวิเศษณ์ (th)
• Yunanca: επίρρημα (el) (epírrima)

kimyasal söz türü

• Almanca: Reagens (de) n
• Estonca: ümbrik (et)
• Felemenkçe: reagens (nl) n
• Fince: reagenssi (fi)
• Fransızca: réactif (fr)
• İngilizce: reagent (en)
• İsveççe: reagens (sv)
• Lehçe: reagent (pl) e
• Norveççe: reagens (no)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "belirteç" maddesi