eylem

Ayrıca bakınız: Eylem

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ey·lem

Ad

eylem (belirtme hâli eylemi, çoğulu eylemler) -mi

1. (dil bilimi) cümlenin bildirdiği işi gösteren ve bu iş hakkında zaman, kip ve kişi bilgisi veren sözcük, fiil
2. bir durumu değiştirme ve daha ileriye götürme yönünde etkide bulunma çabası

   Eyleme beraber girersiniz, siz sonuca ulaşmayı düşünürsünüz, onlar ulaşmadan paylaşmayı. - A. İlhan

3. eyleme işi, fiil, hareket, aksiyon

   Günler, düzenlenen eylemlerin baş döndürücü heyecanıyla hızla akıp geçiyordu. - A. Ümit

Çekimleme

eylem adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	eylem	eylemler
belirtme	eylemi	eylemleri
yönelme	eyleme	eylemlere
bulunma	eylemde	eylemlerde
ayrılma	eylemden	eylemlerden
tamlayan	eylemin	eylemlerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	eylemim	eylemlerim
2. tekil (senin)	eylemin	eylemlerin
3. tekil (onun)	eylemi	eylemleri
1. çoğul (bizim)	eylemimiz	eylemlerimiz
2. çoğul (sizin)	eyleminiz	eylemleriniz
3. çoğul (onların)	eylemi eylemleri

Deyimler

• eylemsel mantık
• eylem planı
• eylem türü

Türetilmiş kavramlar

• eylemce
• eylemci
• eylemcik
• eylemken
• eylemle
• eylemli
• eylemse
• eylemsel
• eylemsi
• eylemsiz

Çeviriler

dil bilimde söz türü

• Afrikanca: werkwoord (af)
• Almanca: Verb (de) n, Verbum (de) n
• Azerice: kıymıl (az), fel (az), iş (az)
• Baskça: aditz (eu)
• Boşnakça: glagol (bs)
• Bulgarca: глагол (bg) (glagol)
• Danca: udsagnsord (da), verbum (da)
• Endonezce: kata kerja (id), verba (id)
• Fince: teonsana (fi), verbi (fi), predikaatti (fi)
• Gagavuzca: işlik (gag)
• Hollandaca: werkwoord (nl)

• İngilizce: verb (en)
• İspanyolca: verbo (es)
• İsveççe: verb (sv)
• İtalyanca: verbo (it) e
• Kürtçe: lêker (ku) d
• Latince: verbum (la)
• Lehçe: czasownik (pl) e
• Norveççe: verb (no)
• Portekizce: verbo (pt)
• Rusça: глагол (ru) e (glagol)
• Türkmence: işlik (tk)
• Ukraynaca: дієслово (uk) n (dijeslovo)
• Modern Yunanca: ρήμα (el) (ríma)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "eylem"