birimim

Türkçe

Köken

birim + -im

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /bi.ɾi.ˈmim/
• Heceleme: bi‧ri‧mim

Ad

birimim

1. birim (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi