birleşik sözcük

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒyc, çoğulu IPA(anahtar): biɾleˈʃic søzd͡ʒycˈleɾ
  • Heceleme: bir‧le‧şik söz‧cük

birleşik sözcük (belirtme hâli birleşik sözcüğü, çoğulu birleşik sözcükler)

  1. (dil bilimi) ses düşmesi, ses türemesi, sözcük türünün değişmesi, üzerindeki ekin görevini kaybetmesi veya anlam kayması dolayısıyla aralarına ek girmeyerek kalıplaşmış iki veya daha çok sözcükten meydana gelen sözcük.

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Karşıt anlamlılar

düzenle

Çeviriler

düzenle