davul

Türkçe

Köken

Arapça طَبْل‎‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /daˈvul/
• Heceleme: da‧vul

Ad

davul (belirtme hâli davulu, çoğulu davullar)

(müzik aleti): Davul

1. (müzik aletleri) büyük ve enlice bir kasnağın iki yanına deri geçirilerek yapılan, tokmak ve değnekle çalınan çalgı
2. (müzik) bateri

Üst kavramlar

• müzik aleti

Alt kavramlar

• (müzik aleti): kös, timpani, trampet

Atasözleri

Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az

Davul dengi dengine diye çalar

Davulun sesi uzaktan hoş gelir

Herkes davul çalar ama çomağı makama uyduramaz

Deyimler

davul birinin boynunda, tokmak bir başkasının elinde, davul çalsan işitmez, davul dengi dengine diye çalar, davul gibi

davul dövmek

davul görür oynar, mihrap görür ağlar, davulu biz çaldık, parsayı başkası topladı

Kelime birliktelikleri

• davul çalmak, davul dövmek, davul zurna

Türetilmiş kavramlar

• davulca, davulcu, davulcuk, davulken, davulla, davullu, davulsa, davulsuz, davultozu

Çeviriler

müzik aleti

• Almanca: Trommel (de) d
• Azerice: davul (az), nağara (az), təbil (az)
• Birmanca: ပတ် (my) (pat)
• Çekçe: buben (cs)
• Eski Türkçe: tovıl
• Fince: rumpu (fi)
• İngilizce: drum (en)
• Karaçay-Balkarca: davurbaz (krc)
• Rohingya dili: dhúl (rhg)
• Tatarca: baraban (tt)
  • Türkmence: deprek (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "davul" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de davul

Azerice

Ad

davul

1. (müzik aletleri) davul

Çağatayca

Ad

1. boran, rüzgâr-i şedid
2. Semerkand'a karib bir mevki ismi

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.