de facto

İngilizce

Köken

Latince

Ön ad

de facto (karşılaştırma more de facto, üstünlük most de facto)

1. defacto
2. gerçek
3. gayriresmî, resmen kabul edilmemiş fakat fiilen olmuş bir şey.

Ad

de facto (çoğulu de factos)

1. Avustralya'da kanunen ilan edilmemiş bir eş.

Belirteç

de facto

1. (hukuk) gerçekten.

Türkçe

Heceleme

de fac·to

Belirteç

de facto

1. (hukuk) fiilen, fiilî, gerçekte, pratikte, uygulamada

Eş anlamlılar

[1] de fakto

Köken

Latince

Karşıt anlamlılar

de jure