dinci

Türkçe

Köken

din + -ci

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /din.ˈd͡ʒi/
• Heceleme: din‧ci

Ad

dinci (belirtme hâli dinciyi, çoğulu dinciler) dinci -si

1. (din, eğitim) Din kültürü ve ahlâk bilgisi öğretmeni.
2. (din, politika) Dinî görüşleri her alana yaymak isteyen kimse.

Çekimleme

dinci adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		dinci	dinciler
belirtme		dinciyi	dincileri
yönelme		dinciye	dincilere
bulunma		dincide	dincilerde
ayrılma		dinciden	dincilerden
tamlayan		dincinin	dincilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	dincim	dincilerim
	belirtme	dincimi	dincilerimi
	yönelme	dincime	dincilerime
	bulunma	dincimde	dincilerimde
	ayrılma	dincimden	dincilerimden
	tamlayan	dincimin	dincilerimin
2. tekil	yalın	dincin	dincilerin
	belirtme	dincini	dincilerini
	yönelme	dincine	dincilerine
	bulunma	dincinde	dincilerinde
	ayrılma	dincinden	dincilerinden
	tamlayan	dincinin	dincilerinin
3. tekil	yalın	dincisi	dincileri
	belirtme	dincisini	dincilerini
	yönelme	dincisine	dincilerine
	bulunma	dincisinde	dincilerinde
	ayrılma	dincisinden	dincilerinden
	tamlayan	dincisinin	dincilerinin
1. çoğul	yalın	dincimiz	dincilerimiz
	belirtme	dincimizi	dincilerimizi
	yönelme	dincimize	dincilerimize
	bulunma	dincimizde	dincilerimizde
	ayrılma	dincimizden	dincilerimizden
	tamlayan	dincimizin	dincilerimizin
2. çoğul	yalın	dinciniz	dincileriniz
	belirtme	dincinizi	dincilerinizi
	yönelme	dincinize	dincilerinize
	bulunma	dincinizde	dincilerinizde
	ayrılma	dincinizden	dincilerinizden
	tamlayan	dincinizin	dincilerinizin
3. çoğul	yalın	dincisi dincileri
	belirtme	dincisini dincilerini
	yönelme	dincisine dincilerine
	bulunma	dincisinde dincilerinde
	ayrılma	dincisinden dincilerinden
	tamlayan	dincisinin dincilerinin

Üst kavramlar

• (din, eğitim): hoca, öğretmen
• (din, politika): dindar

Alt kavramlar

• (din, politika): kökten dinci

Türetilmiş kavramlar

• dincili, dincilik, dinciyken, dinciyle, dinciyse

Çeviriler

dinî görüşleri yaymak isteyen kimse

• Tatarca: dinçe (tt)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "dinci" maddesi