Türkçe değiştir

değiştir

doğrucu (belirtme hâli doğrucuyu, çoğulu doğrucular)

[1] Her şeyin doğrusunu söylemeyi huy edinmiş olan (kimse)

Söyleniş değiştir

IPA(anahtar): do‿ɾuˈd͡ʒu, do‿ɾud͡ʒuˈlaɾ

Heceleme değiştir

Heceleme: doğ‧ru‧cu

Karşıt anlamlılar değiştir

[1] yalancı

Türetilmiş kavramlar değiştir

[1] doğrucucuk, doğruculu, doğruculuk, doğrucusuz, doğrucuyken, doğrucuyla, doğrucuysa

Köken değiştir

doğru + -cu

Kaynakça değiştir