farksız

Türkçe

Köken

fark + -sız

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /faɾc.ˈsɯz/
• Heceleme: fark‧lı

Ön ad

farksız (karşılaştırma daha farksız, üstünlük en farksız)

1. farkı olmayan

   eş anlamlısı: ayrımsız

   zıt anlamlısı: farklı

Çeviriler

farksız

• Almanca: gleich (de)
• İngilizce: same (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "farksız" maddesi