iffet

Ayrıca bakınız: İffet

Türkçe

Köken

Arapça عفة‎, o da Arapça عِفَّة‎ (ʿiffe) kelimesinden gelmektedir.

Söyleniş

• Heceleme: if‧fet

Ad

iffet (belirtme hâli iffeti, çoğulu iffetler)

1. arılık, namusluluk, paklık, temizlik

Çekimleme

iffet adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		iffet	iffetler
belirtme		iffeti	iffetleri
yönelme		iffete	iffetlere
bulunma		iffette	iffetlerde
ayrılma		iffetten	iffetlerden
tamlayan		iffetin	iffetlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	iffetim	iffetlerim
	belirtme	iffetimi	iffetlerimi
	yönelme	iffetime	iffetlerime
	bulunma	iffetimde	iffetlerimde
	ayrılma	iffetimden	iffetlerimden
	tamlayan	iffetimin	iffetlerimin
2. tekil	yalın	iffetin	iffetlerin
	belirtme	iffetini	iffetlerini
	yönelme	iffetine	iffetlerine
	bulunma	iffetinde	iffetlerinde
	ayrılma	iffetinden	iffetlerinden
	tamlayan	iffetinin	iffetlerinin
3. tekil	yalın	iffeti	iffetleri
	belirtme	iffetini	iffetlerini
	yönelme	iffetine	iffetlerine
	bulunma	iffetinde	iffetlerinde
	ayrılma	iffetinden	iffetlerinden
	tamlayan	iffetinin	iffetlerinin
1. çoğul	yalın	iffetimiz	iffetlerimiz
	belirtme	iffetimizi	iffetlerimizi
	yönelme	iffetimize	iffetlerimize
	bulunma	iffetimizde	iffetlerimizde
	ayrılma	iffetimizden	iffetlerimizden
	tamlayan	iffetimizin	iffetlerimizin
2. çoğul	yalın	iffetiniz	iffetleriniz
	belirtme	iffetinizi	iffetlerinizi
	yönelme	iffetinize	iffetlerinize
	bulunma	iffetinizde	iffetlerinizde
	ayrılma	iffetinizden	iffetlerinizden
	tamlayan	iffetinizin	iffetlerinizin
3. çoğul	yalın	iffeti iffetleri
	belirtme	iffetini iffetlerini
	yönelme	iffetine iffetlerine
	bulunma	iffetinde iffetlerinde
	ayrılma	iffetinden iffetlerinden
	tamlayan	iffetinin iffetlerinin

Eş anlamlılar

• sililik

Türetilmiş kavramlar

• iffetçe, iffetçi, iffetçik, iffetken, iffetle, iffetli, iffetsiz