ilmini

Türkçe

Köken

ilm + -ini

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /iɫ.mi.ˈni/
• Heceleme: il‧mi‧ni

Ad

ilmini

1. ilim (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. ikinci tekil şahıs belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs belirtme tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs belirtme tekil