Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
  • IPA(anahtar): /i.me.ˈd͡ʒe/
  • Heceleme: i‧me‧ce

imece (belirtme hâli imeceyi, çoğulu imeceler) , sahiplik şekli imece -si

  1. (sosyoloji) Kırsal topluluklarda köyün zorunlu ve isteğe bağlı işlerinin köylülerce eşit şartlarda emek birliğiyle gerçekleştirilmesi.
  2. Birçok kimsenin toplanıp el birliğiyle bir kişinin veya bir topluluğun işini görmesi ve böylece işlerin sıra ile bitirilmesi.
  3. Günümüzde el birliği ile yapılan bütün işlere verilen addır.

Çekimleme

düzenle

Eş anlamlılar

düzenle

Atasözleri

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle