insan-ı kâmilin

Türkçe

Köken

insan-ı kâmil + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /in.ˈsa.nɯ kʲaː.mi.ˈɫin/
• Heceleme: in‧san‧-ı kâ‧mi‧lin

Ad

insan-ı kâmilin

1. insan-ı kâmil (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil