insan

TürkçeDüzenle

KökenDüzenle

Osmanlı Türkçesi انسان‎, Arapça إِنْسَان‎ (ʾinsān) [ans] kişi< insانس insanlık [uns] ünsiyet etmek, alışmak. (=Aramice ʔināş/ʔanāşā אבשא a.a.)(=İbranice ʔenūş אבוש a.a.) (=Akad nişu halk kavim)

Arapça Ans kökünden gelen insān إنْسَان‏ z "kişi" sözcüğünden alıntidır. Arapça sözcük Arapça ins إنْس z "insanlık, tüm insanlar" sözcüğünden türetilmiştir. (NOT: Bu sözcük Aramice/Süryanice aynı anlama gelen ʔināş veya ʔanāşā אבשא z sözcüğü ile eş kökenlidir. Aramice/Süryanice sözcük Ibranice aynı anlama gelen ʔenūş אבוש z sözcüğü ile eş kökenlidir. İbranice sözcük Akatça nişu " halk , kavim" sözcüğü ile eş kökenlidir.)

Tarihteki en eski kaynakDüzenle

1400'den önce, Dede korkut kitabı:
Oğlanum, sen insansın, hayvanıla musahip olmagıl.

SöylenişDüzenle

Lütfen bir dil kodu girin.

in·san

HecelemeDüzenle

Heceleme: in‧san

in-san

AdDüzenle

insan (belirtme hâli insanı, çoğulu insanlar) -nı

Pioneer 10 ve 11 üzerinde resmedilen insanlar

insan hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

(primatlar) toplum hâlinde bir kültür çevresinde yaşayan, düşünme ve konuşma kabiliyeti olan, evreni bütün olarak kavrayabilen, bulguları sonucunda değiştirebilen ve biçimlendirebilen canlı, adam, âdemoğlu, in, kun, yalnık, adam
âdemoğlu
O yaşta insan hiç düşünmeden sadece yaşamaya bakar. - H. Taner

ÇekimlemeDüzenle

insan adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		insan	insanlar
belirtme		insanı	insanları
yönelme		insana	insanlara
bulunma		insanda	insanlarda
ayrılma		insandan	insanlardan
tamlayan		insanın	insanların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	insanım	insanlarım
	belirtme	insanımı	insanlarımı
	yönelme	insanıma	insanlarıma
	bulunma	insanımda	insanlarımda
	ayrılma	insanımdan	insanlarımdan
	tamlayan	insanımın	insanlarımın
2. tekil	yalın	insanın	insanların
	belirtme	insanını	insanlarını
	yönelme	insanına	insanlarına
	bulunma	insanında	insanlarında
	ayrılma	insanından	insanlarından
	tamlayan	insanının	insanlarının
3. tekil	yalın	insanı	insanları
	belirtme	insanını	insanlarını
	yönelme	insanına	insanlarına
	bulunma	insanında	insanlarında
	ayrılma	insanından	insanlarından
	tamlayan	insanının	insanlarının
1. çoğul	yalın	insanımız	insanlarımız
	belirtme	insanımızı	insanlarımızı
	yönelme	insanımıza	insanlarımıza
	bulunma	insanımızda	insanlarımızda
	ayrılma	insanımızdan	insanlarımızdan
	tamlayan	insanımızın	insanlarımızın
2. çoğul	yalın	insanınız	insanlarınız
	belirtme	insanınızı	insanlarınızı
	yönelme	insanınıza	insanlarınıza
	bulunma	insanınızda	insanlarınızda
	ayrılma	insanınızdan	insanlarınızdan
	tamlayan	insanınızın	insanlarınızın
3. çoğul	yalın	insanı insanları
	belirtme	insanını insanlarını
	yönelme	insanına insanlarına
	bulunma	insanında insanlarında
	ayrılma	insanından insanlarından
	tamlayan	insanının insanlarının