isimli

Türkçe

Köken

isim + -li

Söyleniş

• IPA^(anahtar): isimˈli
• Heceleme: i‧sim‧li

Eş anlamlılar

• adlı

Zıt anlamlılar

• isimsiz

Ad

isimli (belirtme hâli isimliyi, çoğulu isimliler)

1. İsim alan, ismi olan kişi

Çeviriler

çeviriler

Ön ad

isimli (karşılaştırma daha isimli, üstünlük en isimli)

1. İsim alan, ismi olan

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "isimli" maddesi