kökene

Türkçe

Köken

köken + -e

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kœ.kɛ.ˈnɛ/
• Heceleme: kö‧ke‧ne

Ad

kökene

1. köken (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Çağatayca

Ad

1. bend, köstek, zincir

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.