karayel

Türkçe

Köken

Eski Türkçe kara + yel

Ad

karayel (belirtme hâli karayeli, çoğulu karayeller)

1. (meteoroloji) Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk, bazen fırtına niteliğinde rüzgâr.
2. (halk ağzı) (Reşadiye ağzı) Kuzeyden güneye doğru esen, kasım ayı sonlarında veya aralık ayında başlayan, kuru soğuk yapan rüzgâr.

Çekimleme

karayel adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		karayel	karayeller
belirtme		karayeli	karayelleri
yönelme		karayele	karayellere
bulunma		karayelde	karayellerde
ayrılma		karayelden	karayellerden
tamlayan		karayelin	karayellerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	karayelim	karayellerim
	belirtme	karayelimi	karayellerimi
	yönelme	karayelime	karayellerime
	bulunma	karayelimde	karayellerimde
	ayrılma	karayelimden	karayellerimden
	tamlayan	karayelimin	karayellerimin
2. tekil	yalın	karayelin	karayellerin
	belirtme	karayelini	karayellerini
	yönelme	karayeline	karayellerine
	bulunma	karayelinde	karayellerinde
	ayrılma	karayelinden	karayellerinden
	tamlayan	karayelinin	karayellerinin
3. tekil	yalın	karayeli	karayelleri
	belirtme	karayeliyi	karayellerini
	yönelme	karayeliye	karayellerine
	bulunma	karayelide	karayellerinde
	ayrılma	karayeliden	karayellerinden
	tamlayan	karayelinin	karayellerinin
1. çoğul	yalın	karayelimiz	karayellerimiz
	belirtme	karayelimizi	karayellerimizi
	yönelme	karayelimize	karayellerimize
	bulunma	karayelimizde	karayellerimizde
	ayrılma	karayelimizden	karayellerimizden
	tamlayan	karayelimizin	karayellerimizin
2. çoğul	yalın	karayeliniz	karayelleriniz
	belirtme	karayelinizi	karayellerinizi
	yönelme	karayelinize	karayellerinize
	bulunma	karayelinizde	karayellerinizde
	ayrılma	karayelinizden	karayellerinizden
	tamlayan	karayelinizin	karayellerinizin
3. çoğul	yalın	karayeli karayelleri
	belirtme	karayeliyi karayellerini
	yönelme	karayeliye karayellerine
	bulunma	karayelide karayellerinde
	ayrılma	karayeliden karayellerinden
	tamlayan	karayelinin karayellerinin

Karşıt anlamlılar

• keşişleme

Yan kavramlar

• sarıyel, karayel, boz yel, kızıl yel, kaba yel