kazıntı

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ca.zɯn.ˈtɯ/
• Heceleme: ka‧zın‧tı

Ad

kazıntı (belirtme hâli kazıntını, çoğulu kazıntılar) kazıntı -sı

1. Kazıyarak çıkarılan parça

Çekimleme

kazıntı adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kazıntı	kazıntılar
belirtme		kazıntını	kazıntıları
yönelme		kazıntına	kazıntılara
bulunma		kazıntında	kazıntılarda
ayrılma		kazıntından	kazıntılardan
tamlayan		kazıntının	kazıntıların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kazıntım	kazıntılarım
	belirtme	kazıntımı	kazıntılarımı
	yönelme	kazıntıma	kazıntılarıma
	bulunma	kazıntımda	kazıntılarımda
	ayrılma	kazıntımdan	kazıntılarımdan
	tamlayan	kazıntımın	kazıntılarımın
2. tekil	yalın	kazıntın	kazıntıların
	belirtme	kazıntını	kazıntılarını
	yönelme	kazıntına	kazıntılarına
	bulunma	kazıntında	kazıntılarında
	ayrılma	kazıntından	kazıntılarından
	tamlayan	kazıntının	kazıntılarının
3. tekil	yalın	kazıntısı	kazıntıları
	belirtme	kazıntısını	kazıntılarını
	yönelme	kazıntısına	kazıntılarına
	bulunma	kazıntısında	kazıntılarında
	ayrılma	kazıntısından	kazıntılarından
	tamlayan	kazıntısının	kazıntılarının
1. çoğul	yalın	kazıntımız	kazıntılarımız
	belirtme	kazıntımızı	kazıntılarımızı
	yönelme	kazıntımıza	kazıntılarımıza
	bulunma	kazıntımızda	kazıntılarımızda
	ayrılma	kazıntımızdan	kazıntılarımızdan
	tamlayan	kazıntımızın	kazıntılarımızın
2. çoğul	yalın	kazıntınız	kazıntılarınız
	belirtme	kazıntınızı	kazıntılarınızı
	yönelme	kazıntınıza	kazıntılarınıza
	bulunma	kazıntınızda	kazıntılarınızda
	ayrılma	kazıntınızdan	kazıntılarınızdan
	tamlayan	kazıntınızın	kazıntılarınızın
3. çoğul	yalın	kazıntısı	kazıntıları
	belirtme	kazıntısını	kazıntılarını
	yönelme	kazıntısına	kazıntılarına
	bulunma	kazıntısında	kazıntılarında
	ayrılma	kazıntısından	kazıntılarından
	tamlayan	kazıntısının	kazıntılarının

Deyimler

• tekne kazıntısı