kefil

Türkçe

Ad

kefil (belirtme hâli kefili, çoğulu kefiller)

[1] borcunu ödemeyenin veya verdiği sözü yerine getirmeyenin bütün sorumluluğunu üzerine alan kimse

[2] kefalet veren kimse

Köken

Arapça

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: zamin (az)
• Türkmence: zaamuun (tk)

Atasözleri

İşin yoksa şahit ol, paran çoksa kefil ol

Meyhaneciden kefil istemişler, bozacıyı göstermiş