kesbetme

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kes.bet.ˈmec/
• Heceleme: kes‧bet‧mek

Ad

kesbetme (belirtme hâli kesbetmeyi, çoğulu kesbetmeler) kesbetme -si

1. elde etme, kazanma, kesbetmek işi

Çekimleme

kesbetme adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		kesbetme	kesbetmeler
belirtme		kesbetmeyi	kesbetmeleri
yönelme		kesbetmeye	kesbetmelere
bulunma		kesbetmede	kesbetmelerde
ayrılma		kesbetmeden	kesbetmelerden
tamlayan		kesbetmenin	kesbetmelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	kesbetmem	kesbetmelerim
	belirtme	kesbetmemi	kesbetmelerimi
	yönelme	kesbetmeme	kesbetmelerime
	bulunma	kesbetmemde	kesbetmelerimde
	ayrılma	kesbetmemden	kesbetmelerimden
	tamlayan	kesbetmemin	kesbetmelerimin
2. tekil	yalın	kesbetmen	kesbetmelerin
	belirtme	kesbetmeni	kesbetmelerini
	yönelme	kesbetmene	kesbetmelerine
	bulunma	kesbetmende	kesbetmelerinde
	ayrılma	kesbetmenden	kesbetmelerinden
	tamlayan	kesbetmenin	kesbetmelerinin
3. tekil	yalın	kesbetmesi	kesbetmeleri
	belirtme	kesbetmesini	kesbetmelerini
	yönelme	kesbetmesine	kesbetmelerine
	bulunma	kesbetmesinde	kesbetmelerinde
	ayrılma	kesbetmesinden	kesbetmelerinden
	tamlayan	kesbetmesinin	kesbetmelerinin
1. çoğul	yalın	kesbetmemiz	kesbetmelerimiz
	belirtme	kesbetmemizi	kesbetmelerimizi
	yönelme	kesbetmemize	kesbetmelerimize
	bulunma	kesbetmemizde	kesbetmelerimizde
	ayrılma	kesbetmemizden	kesbetmelerimizden
	tamlayan	kesbetmemizin	kesbetmelerimizin
2. çoğul	yalın	kesbetmeniz	kesbetmeleriniz
	belirtme	kesbetmenizi	kesbetmelerinizi
	yönelme	kesbetmenize	kesbetmelerinize
	bulunma	kesbetmenizde	kesbetmelerinizde
	ayrılma	kesbetmenizden	kesbetmelerinizden
	tamlayan	kesbetmenizin	kesbetmelerinizin
3. çoğul	yalın	kesbetmesi	kesbetmeleri
	belirtme	kesbetmesini	kesbetmelerini
	yönelme	kesbetmesine	kesbetmelerine
	bulunma	kesbetmesinde	kesbetmelerinde
	ayrılma	kesbetmesinden	kesbetmelerinden
	tamlayan	kesbetmesinin	kesbetmelerinin

Zıt anlamlılar

• kesbetmeme

Üst kavramlar

• etme

Alt kavramlar

• ciddiyet kesbetme, nedret kesbetme

Türetilmiş kavramlar

• kesbedebilme, kesbedilme, kesbediverme, kesbetmek, kesbettirme

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kesbetme" maddesi

Eylem

kesbetme

1. kesbetmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• kesbet