komşulu

Türkçe

Köken

komşu + -lu

Söyleniş

• IPA^(anahtar): comʃʊˈlʊ
• Heceleme: kom‧şu‧lu

Ön ad

komşulu (karşılaştırma daha komşulu, üstünlük en komşulu)

1. Komşu olma

Zıt anlamlılar

• komşusuz

Çeviriler

Komşu olma

• Almanca: mit Nachbarn
• İngilizce: with neighbours