kuvvetçe

Türkçe

Köken

kuvvet + -çe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): kuvˈvett͡ʃe
• Heceleme: kuv‧vet‧çe

Ön ad

kuvvetçe (karşılaştırma daha kuvvetçe, üstünlük en kuvvetçe)

1. kuvvet (ad) sözcüğünün belirtilmemiş çekimi