kuvvet
Türkçe
düzenle
Köken
düzenle- Osmanlı Türkçesi قوت sözcüğünden devralındı, o da Arapça قُوَّة (ḳuvve) kelimesinden gelir.
Söyleniş
düzenleAd
düzenlekuvvet (belirtme hâli kuvveti, çoğulu kuvvetler)
- cebir, şiddet, zor
- dayanıklı olma hâli
- durgunluğu harekete veya hareketi durgun bir duruma çeviren etken, direnci kıran veya direnç doğuran özellik
- eş anlamlısı: tâkat
- (askeriye) büyük askerî birlik
- Deniz kuvvetlerinden tuğgeneral rütbesiyle emekli oldu.
- (fizik) fizikî vektörel kemiyet, fizikî güç
- eş anlamlıları: erk, nüfuz, yetke
- Bu kadar cesur bir hamleye yetecek kuvvetim yok. — Y. Z. Ortaç
- Elektromanyetik kuvvet, Maxwell denklemleriyle hesap edilir.
- Kuvvet kullanmak iyi birşey değil ki.
- (hukuk) güç
- (matematik) bir kemiyetin kendisi ile çarpılarak yükseltildiği derecelerden her biri
- eş anlamlısı: üs
- 2·2·2 = 2³ denkleminde 3 sayısı, 2'nin kuvvetini gösterir.
Çekimleme
düzenlekuvvet adının çekimi
Alt kavramlar
düzenle- genel kuvvet, iç kuvvet
- (askeriye): deniz kuvvetleri, hava kuvvetleri, jandarma kuvvetleri, kara kuvvetleri, özel kuvvetler
- (fizik): adezyon kuvveti, aktif kuvvet, asillik kuvveti, çekim kuvveti, merkezkaç kuvvet, motorlu kuvvet, elektromanyetik kuvvet
- (hukuk): cebrî kuvvet, icra kuvveti, kaba kuvvet, kolluk kuvveti, teşri kuvveti (teşrii kuvvet), yasama kuvveti
Deyimler
düzenleTüretilmiş kavramlar
düzenleÇeviriler
düzenlecebir, şiddet, zor
dayanıklı olma hâli
durgunluğu/hareketi değiştiren etken, direnci kıran veya direnç doğuran özellik
askeriye: büyük askerî birlik
|
hukuk: güç
fizik: güç, fizikî vektörel kemiyet
|
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "kuvvet" maddesi
Ek okumalar
düzenle- Vikipedi'de kuvvet