mer’i

Ayrıca bakınız: meri

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi مرئى‎, o da Arapça مَرْئِيّ‎ (marʾiyy)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /meɾ.ˈˤiː/
• Heceleme: mer‧’i

Ad

mer’i (belirtme hâli mer’iyi, çoğulu mer’iler) mer’i -si

1. (ornitoloji) kekliğin dişisi

Ön ad

mer’i (karşılaştırma daha mer’i, üstünlük en mer’i)

1. (hukuk) yürürlükte olan, geçerli

   Dairenin mer’i imar plânı da buradadır.

Çeviriler

mer’i

• Arapça: مَرْئِيّ‎ (ar) (marʾiyy)
• Fince: laillinen (fi)
• Türkçe:
• :Osmanlı Türkçesi: مرئى‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mer’i" maddesi