meydanın

Türkçe

Köken

meydan + -ın

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mej.da.ˈnɯn/
• Heceleme: mey‧da‧nın

Ad

meydanın

1. meydan (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil