muazzam

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi معظم‎, Arapça مُعَظَّمْ‎ (muʿaẓẓam).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /mu.az.ˈzam/
• Heceleme: mu‧az‧zam

Ön ad

muazzam (karşılaştırma daha muazzam, üstünlük en muazzam)

1. alışılmışın sınırlarını aşan
2. çok büyük, çok iri, koskoca, koskocaman

   Muazzam, biraz da esrarlı, karanlık, eski bir konaktaydı. — H. E. Adıvar

3. güçlü, mühim, önemli

   Fakat muazzam hakikatlere karşı göz yumanlardan değilim. — A. Gündüz

Çeviriler

muazzam

• Arapça: مُعَظَّمْ‎ (ar) e (muʿaẓẓam)
• Azerice: müəzzəm (az)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: معظم‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "muazzam" maddesi