nokta

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi نقطه‎, o da Arapça نُقْطَة‎ (nuḳṭa) sözcüğünden gelmektedir.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /nocˈta/
• Heceleme: nok‧ta

Ad

nokta (belirtme hâli noktayı, çoğulu noktalar)

1. benek
2. dura
3. (dil bilimi, noktalama işareti adları) cümlenin bittiğini anlatmak için sonuna konulan, küçük benek biçimindeki noktalama işareti
4. (geometri) boyutsuz olarak ifade edilen şekil

Çekimleme

nokta adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		nokta	noktalar
belirtme		noktayı	noktaları
yönelme		noktaya	noktalara
bulunma		noktada	noktalarda
ayrılma		noktadan	noktalardan
tamlayan		noktanın	noktaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	noktam	noktalarım
	belirtme	noktamı	noktalarımı
	yönelme	noktama	noktalarıma
	bulunma	noktamda	noktalarımda
	ayrılma	noktamdan	noktalarımdan
	tamlayan	noktamın	noktalarımın
2. tekil	yalın	noktan	noktaların
	belirtme	noktanı	noktalarını
	yönelme	noktana	noktalarına
	bulunma	noktanda	noktalarında
	ayrılma	noktandan	noktalarından
	tamlayan	noktanın	noktalarının
3. tekil	yalın	noktası	noktaları
	belirtme	noktasını	noktalarını
	yönelme	noktasına	noktalarına
	bulunma	noktasında	noktalarında
	ayrılma	noktasından	noktalarından
	tamlayan	noktasının	noktalarının
1. çoğul	yalın	noktamız	noktalarımız
	belirtme	noktamızı	noktalarımızı
	yönelme	noktamıza	noktalarımıza
	bulunma	noktamızda	noktalarımızda
	ayrılma	noktamızdan	noktalarımızdan
	tamlayan	noktamızın	noktalarımızın
2. çoğul	yalın	noktanız	noktalarınız
	belirtme	noktanızı	noktalarınızı
	yönelme	noktanıza	noktalarınıza
	bulunma	noktanızda	noktalarınızda
	ayrılma	noktanızdan	noktalarınızdan
	tamlayan	noktanızın	noktalarınızın
3. çoğul	yalın	noktası noktaları
	belirtme	noktasını noktalarını
	yönelme	noktasına noktalarına
	bulunma	noktasında noktalarında
	ayrılma	noktasından noktalarından
	tamlayan	noktasının noktalarının

Üst kavramlar

• (dil bilimi): noktalama işareti

Alt kavramlar

ana nokta, iç nokta, iki nokta, ilkbahar noktası, polis noktası, son nokta, sonbahar noktası, üç nokta

Kelime birliktelikleri

• (dil bilimi): iki nokta üst üste, noktalı virgül, noktayı koymak

Türetilmiş kavramlar

• noktaca, noktacı, noktacık, noktalama, noktalı, noktasız, noktayken, noktayla, noktaysa

Çeviriler

nokta

• Almanca: Punkt (de) e
• Arapça: نُقْطَة‎ (ar) d (nuḳṭa)
• Azerice: nöqtə (az)
• Çekçe: tečka (cs) d
• Eski Türkçe: çikik‎ (otk) (çikik)
• Fince: piste (fi), täplä (fi)
• İngilizce: dot (en), full stop (en), point (en)
• İspanyolca: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• İsveççe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Kürtçe: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Osmanlı Türkçesi: نقطه‎ (ota)
• Rusça: точка (ru) (toçka)
• Tatarca: noqta (tt)
  • Kırım Tatarcası: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Türkmence: nokat (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nokta" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de nokta
• Vikipedi'de Nokta (geometri)

Gagavuzca

Köken

Arapça

Ad

nokta

1. nokta

Deyimler

• cim karnında bir nokta

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki