ol

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈol/, [ˈo̞ɫ̪]

Heceleme: ol

Köken 1

Osmanlı Türkçesi

Adıl

ol

1. (kişi adılı): o gösterme zamiri

   "Ol!" dedi bir kere var oldu Cihan. "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân. - Süleyman Çelebi

Çeviriler

o — bakınız işaret adılı

Ön ad

ol (karşılaştırma daha ol, üstünlük en ol)

1. o gösterme sıfatı

   Dedi gördüm ol habîbin ânasın. - Süleyman Çelebi

Çeviriler

o — bakınız işaret sıfatı

Köken 2

Eylem

ol

1. olmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi

   "Ol!" dedi bir kere var oldu Cihan / "Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân. - Süleyman Çelebi

Karşıt anlamlılar

1. olma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ol" maddesi

Çağatayca

Ad

1. derya
2. göl

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

1. (kişi adılı): o

   "Tensi men. Yarın keçe altun örgin üze olurupan mengilüyer men. Ança bilingler. Edgü ol." - Irk Bitig

Karaçay-Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

1. (kişi adılı): o

Kumanca

Adıl

ol

1. (kişi adılı): o

Kuzey Kürtçe

Ad

ol ?

1. (toplum) din

Özbekçe

Ad

ol

1. al, kırmızı, kızıl

Eş anlamlılar

1. shafaqrang, qizil, qirmizi

Şorca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Şorca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Adıl

1. (kişi adılı): o

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
• Tekin, Talat (2004). Irk Bitig Eski Uygurca Fal Kitabı. Ankara: Öncü Kitap. ISBN 975-7447-11-0.

Volapük dili

Adıl

ol

1. (kişi adılı): sen