pusucu

Türkçe

Köken

pusu + -cu

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /pusuˈd͡ʒu/
• Heceleme: pu‧su‧cu

Ad

pusucu (belirtme hâli pusucunu, çoğulu pusucular)

1. Pusu kuran veya pusuya yatan kimse

Kelime birliktelikleri

• pusu kurmak, pusuya düşürmek

Türetilmiş kavramlar

• pusucuyken, pusucuyla, pusucuysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "pusucu" maddesi