putu

Türkçe

Köken

put + -u

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /pu.ˈtu/
• Heceleme: pu‧tu

Ad

putu

1. put (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil