ruhu

Türkçe

Köken

ruh + -u

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɾuː.ˈhu/
• Heceleme: ru‧hu

Ad

ruhu

1. ruh (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil