ruh

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi روح‎ (rûh), Arapça رُوح‎ (rūḥ)

Söyleniş

• Ses

  (dosya)

Ad

ruh (belirtme hâli ruhu, çoğulu ruhlar)

1. (din, felsefe) dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu
2. en önemli nokta, öz

   Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. - Memduh Şevket Esendal

3. esans

   Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer, bazısı kollarını, bileklerini ovuşturur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

4. duygu

   Nesri gibi güzel bir ruhu olan Falih Rıfkı, Türk gazeteciliğini bir vatan hizmeti telakki etmiş ve kutsi bir vazife gibi ifa ediyor. - Yahya Kemal Beyatlı

5. (felsefe) bedeni etkin kılan canlılık ilkesi, bedenin hayat gücü

Çekimleme

ruh adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ruh	ruhlar
belirtme		ruhu	ruhları
yönelme		ruha	ruhlara
bulunma		ruhta	ruhlarda
ayrılma		ruhtan	ruhlardan
tamlayan		ruhun	ruhların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ruhum	ruhlarım
	belirtme	ruhumu	ruhlarımı
	yönelme	ruhuma	ruhlarıma
	bulunma	ruhumda	ruhlarımda
	ayrılma	ruhumdan	ruhlarımdan
	tamlayan	ruhumun	ruhlarımın
2. tekil	yalın	ruhun	ruhların
	belirtme	ruhunu	ruhlarını
	yönelme	ruhuna	ruhlarına
	bulunma	ruhunda	ruhlarında
	ayrılma	ruhundan	ruhlarından
	tamlayan	ruhunun	ruhlarının
3. tekil	yalın	ruhu	ruhları
	belirtme	ruhuyu	ruhlarını
	yönelme	ruhuya	ruhlarına
	bulunma	ruhuda	ruhlarında
	ayrılma	ruhudan	ruhlarından
	tamlayan	ruhunun	ruhlarının
1. çoğul	yalın	ruhumuz	ruhlarımız
	belirtme	ruhumuzu	ruhlarımızı
	yönelme	ruhumuza	ruhlarımıza
	bulunma	ruhumuzda	ruhlarımızda
	ayrılma	ruhumuzdan	ruhlarımızdan
	tamlayan	ruhumuzun	ruhlarımızın
2. çoğul	yalın	ruhunuz	ruhlarınız
	belirtme	ruhunuzu	ruhlarınızı
	yönelme	ruhunuza	ruhlarınıza
	bulunma	ruhunuzda	ruhlarınızda
	ayrılma	ruhunuzdan	ruhlarınızdan
	tamlayan	ruhunuzun	ruhlarınızın
3. çoğul	yalın	ruhu ruhları
	belirtme	ruhuyu ruhlarını
	yönelme	ruhuya ruhlarına
	bulunma	ruhuda ruhlarında
	ayrılma	ruhudan ruhlarından
	tamlayan	ruhunun ruhlarının

Çeviriler

vücuttan ayrı olarak kabul edilen varlık

• Afrikanca: siel (af)
• Almanca: Seele (de) d
• Arapça: رُوح‎ (ar) (rūḥ)
• Aymaraca: ajayu (ay)
• Azerice: ruh (az)
• Baskça: arima (eu)
• Bulgarca: душа (bg) d (duša)
• Bretonca: ene (br)
• Çekçe: duše (cs)
• Çince: 灵魂 (zh), 心灵 (zh)
• Danca: sjæl (da)
• Endonezce: ruh (id)
• Esperanto: animo (eo), psiko (eo), menso (eo), intelekto (eo), spirito (eo)
• Estonca: hing (et), inimolend (et), inimene (et)
• Farsça: روح‎ (fa), جان‎ (fa), روان‎ (fa)
• Felemenkçe: ziel (nl)
• Fince: sielu (fi), henki (fi)
• Fransızca: âme (fr)
• Gagavuzca: ruh (gag)
• Galce: enaid (cy)
• Galiçyaca: alma (gl), ánima (gl)
• Guarani dili: ánga (gn)
• Gucaratça: અંતરાત્મા (gu) (antrātmā)
• Hintçe: अंतरात्मा (hi) (antrātmā), आत्मा (hi) (ātmā), मन (hi) (man)
• İbranice: נשמה‎ (he)
• İngilizce: soul (en), spirit (en)
• İrlandaca: anam (ga)
• İspanyolca: alma (es)
• İsveççe: själ (sv)
• İtalyanca: anima (it) e, alma (it) e
• Japonca: 魂 (ja)
• Katalanca: ànima (ca)
• Latince: spiritus (la), animus (la), anima (la)
• Lehçe: dusza (pl)
• Maasai dili: oltau (mas)
• Macarca: lélek (hu)
• Norveççe: sjel (no)
• Osmanlı Türkçesi: روح‎ (ota) (rûh)
• Özbekçe: ruh (uz)
• Portekizce: alma (pt)
• Rapanui dili: kuhane (rap), varua (rap)
• Rusça: душа (ru) (duşa)
• Sicilyaca: arma (scn), armuzza (scn)
• Slovakça: duša (sk)
• Ukraynaca: душа (uk) (duša)
• Yunanca: ψυχή (el) (psychí)

öz — bakınız öz

esans — bakınız esans

duygu — bakınız duygu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu "ruh" maddesi

Azerice

Diğer yazılışlar
Arap	روح‎
Kiril
Latin	ruh

Köken

Arapça رُوح‎ (rūḥ)

Ad

ruh

1. (din, felsefe) ruh

Endonezce

Köken

Arapça رُوح‎ (rūḥ)

Ad

ruh

1. (din, felsefe) ruh

Gagavuzca

Köken

Arapça رُوح‎ (rūḥ)

Ad

ruh

1. (din, felsefe) ruh

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Özbekçe

Diğer yazılışlar
Kiril	руҳ
Latin	ruh
Arap	روح‎

Köken

Arapça رُوح‎ (rūḥ)

Ad

ruh

1. ruh