ruh
Konu başlıkları
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
Osmanlı Türkçesi روح (rûh), Arapça رُوح (rūḥ)
SöylenişDüzenle
Ses (dosya)
AdDüzenle
ruh (belirtme hâli ruhu, çoğulu ruhlar)
- (din, felsefe) dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu
- en önemli nokta, öz
- Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. - Memduh Şevket Esendal
- esans
- Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer, bazısı kollarını, bileklerini ovuşturur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar
- duygu
- Nesri gibi güzel bir ruhu olan Falih Rıfkı, Türk gazeteciliğini bir vatan hizmeti telakki etmiş ve kutsi bir vazife gibi ifa ediyor. - Yahya Kemal Beyatlı
- (felsefe) bedeni etkin kılan canlılık ilkesi, bedenin hayat gücü
ÇekimlemeDüzenle
ruh adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | ruh | ruhlar |
| belirtme | ruhu | ruhları |
| yönelme | ruha | ruhlara |
| bulunma | ruhta | ruhlarda |
| ayrılma | ruhtan | ruhlardan |
| tamlayan | ruhun | ruhların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | ruhum | ruhlarım |
| 2. tekil (senin) | ruhun | ruhların |
| 3. tekil (onun) | ruhu | ruhları |
| 1. çoğul (bizim) | ruhumuz | ruhlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | ruhunuz | ruhlarınız |
| 3. çoğul (onların) | ruhu ruhları | |
ÇevirilerDüzenle
vücuttan ayrı olarak kabul edilen varlık
|
|
öz — bakınız öz
esans — bakınız esans
duygu — bakınız duygu
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumu: "ruh"
AzericeDüzenle
EndonezceDüzenle
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
ruh
- (din, felsefe) ruh
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki