ruh
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
Osmanlı Türkçesi روح (rûh), Arapça رُوح (rūḥ)
SöylenişDüzenle
Ses (dosya)
AdDüzenle
ruh (belirtme hâli ruhu, çoğulu ruhlar)
- (din, felsefe) dinlerin ve dinci felsefelerin insanda vücuttan ayrı bir varlık olarak kabul ettiği öz, tin, can kuşu
- en önemli nokta, öz
- Lakin oyunun ruhunu anlamak mümkün değil. - Memduh Şevket Esendal
- esans
- Bazısı ruh koklatır, bazısı alnına sirke sürer, bazısı kollarını, bileklerini ovuşturur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar
- duygu
- Nesri gibi güzel bir ruhu olan Falih Rıfkı, Türk gazeteciliğini bir vatan hizmeti telakki etmiş ve kutsi bir vazife gibi ifa ediyor. - Yahya Kemal Beyatlı
- (felsefe) bedeni etkin kılan canlılık ilkesi, bedenin hayat gücü
ÇekimlemeDüzenle
ruh adının çekimi
ÇevirilerDüzenle
vücuttan ayrı olarak kabul edilen varlık
|
öz — bakınız öz
esans — bakınız esans
duygu — bakınız duygu
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumu: "ruh"
AzericeDüzenle
Diğer yazılışlar | |
---|---|
Arap | روح |
Kiril | |
Latin | ruh |
KökenDüzenle
AdDüzenle
ruh
- (din, felsefe) ruh
EndonezceDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
ruh
- (din, felsefe) ruh
GagavuzcaDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
ruh
- (din, felsefe) ruh
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
ÖzbekçeDüzenle
Diğer yazılışlar | |
---|---|
Kiril | руҳ |
Latin | ruh |
Arap | روح |
KökenDüzenle
AdDüzenle
ruh