secde
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi سجده, o da Arapça سَجْدَة (secde).
Söyleniş değiştir
Ad değiştir
secde (belirtme hâli secdeyi, çoğulu secdeler) secde -si
- (İslâm) genellikle namaz kılarken alnı, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere getirerek alınan durum
Çekimleme değiştir
secde adının çekimi
Üst kavramlar değiştir
Alt kavramlar değiştir
Sözcük birliktelikleri değiştir
Türetilmiş kavramlar değiştir
Çeviriler değiştir
secde
|
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "secde" maddesi
Türkmence değiştir
Köken değiştir
Ad değiştir
secde
- baş eğme, bağlı olma
Kaynakça değiştir
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.