tın

Türkçe

Ad

tın (belirtme hâli tını, çoğulu tınlar)

[1] Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi

Köken

[1] Türkçe

Karaçay Balkarca

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ön ad

[1] rahat

[2] sükunet

[3] huzur

Eylem

[1] dinlenmek

[2] durmak

[3] dinmek

Kumanca

Ön ad

tın

[1] sessiz

[2] sakin

Eylem

tın

[1] dinlenmek

Tatarca

Ad

tın

[1] soluk, nefes

Ön ad

tın

[1] tenha, kuytu, ıssız

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tın" maddesi