Türkçe

düzenle

sessiz (belirtme hâli sessizi, çoğulu sessizler)

  1. (ses bilgisi) ünsüz

Çeviriler

düzenle

Belirteç

düzenle

sessiz

  1. ses ve gürültü çıkarmadan

Çeviriler

düzenle

sessiz (karşılaştırma daha sessiz, üstünlük en sessiz)

  1. sesi olmayan, ses çıkarmayan
    Işık bol, sofra açık, kadehler pırıl pırıl; Bak, sessiz adımlarla yaklaşıyor yeni yıl; Omzuma koy başını bir gül hafifliğiyle - H. F. Ozansoy
  2. ses, gürültü çıkarmadan yapılan
    Sessiz çalışma.
  3. ses olmayan
    Gece başladığı vakit, ışıksız ve sessiz evler arasından geçmek icap ediyordu. - H. S. Tanrıöver
  4. az konuşan, suskun
  5. yumuşak huylu, kendi hâlinde ve sakin (kimse):
    Kız kardeşi Deniz Yolları levazımında çalışan sessiz bir adamla evlidir. - Memduh Şevket

Çeviriler

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Türkmence

düzenle

sessiz

  1. sesi çıkmayan, sessiz

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.