ulama

Türkçe

Ad

ulama (belirtme hâli ulamayı, çoğulu ulamalar)

[1] ulamak işi

[2] ulanan parça, ek, katkı, ilâve

[3] konuşmada art arda gelen kelimelerden birincisinin sonundaki ünsüzün, ikincisinin başındaki ünlüye ses bakımından bağlanarak söylenmesi: Ayırt etmek, ağaç altı, tertip etmek, art arda, ben onu gibi

[4] ulanmış

[5] (halk ağzı) (Düziçi ağzı) Genellikle kumaşların birbirine ulanmasıyla yapılan bir tür battaniye.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ulaˈma, ulamaˈlaɾ
• Heceleme: u‧la‧ma

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Bindung (de) d
• Fince: sitominen (fi)
• İngilizce: liason (en), enclisis (en)

Ad

1. ulam (ad) sözcüğünün yönelme tekil çekimi

Söyleniş

• IPA^(anahtar): ulaˈma
• Heceleme: u‧la‧ma

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ulama" maddesi