yığın

Türkçe

Ad

yığın (belirtme hâli yığını, çoğulu yığınlar)

1. bir şeyin yığılmasıyla oluşturulan küme, tepe

   Ben de bu hudutsuz yığında bir kum tanesiyim. - N. F. Kısakürek

2. birçok kimsenin veya nesnenin bir araya gelmesiyle oluşan kalabalık, küme, kitle, kütle

Deyimler

ana yığın, atık yığını, tamalgı yığını, tüy yığını, yığın eğitimi

Çeviriler

çeviriler

• Fince: massa (fi), rykelmä (fi)
• İngilizce: bulk (en)
• Özbekçe: gʻuj-gʻuj (uz), olomon (uz), toʻda (uz), toʻp (uz), uyum (uz), xaloyiq (uz)
• Rusça: куча (ru) (kuça), груда (ru) (gruda), скопище (ru) (skopişçe), сборище (ru) (sborişçe), толпа (ru) (tolpa), масса (ru) (massa)
• Türkmence: göterim (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yığın" maddesi

Çağatayca

Ad

1. cemiyet, yığınlu, külliyetlu

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.