yokum

Türkçe

Köken

yok + -um

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈjo.ɾɯm/
• Heceleme: yo‧kum

Eylem

yokum

1. yok olmak fiilinin bildirme kipi 1. tekil şahıs olumlu çekimi

   Bu işte yokum!

Zıt anlamlılar

• varım