varım

Ayrıca bakınız: Varım

Türkçe

Köken

var + -ım

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /ˈva.ɾɯm/
• (isim): IPA^(anahtar): /va.ˈɾɯm/
• Heceleme: va‧rım

Ad

varım

1. var (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs iyelik tekil çekimi

   Varımı yoğumu kaybetmiş, depresyona girmiştim.

Eylem

varım

1. var olmak fiilinin bildirme kipi 1. tekil şahıs olumlu çekimi

   Bu işte varım!

Zıt anlamlılar

• yokum