çeke

Ayrıca bakınız: Çek'e, Çeke

Türkçe

çeke (belirtme hâli çekeyi, çoğulu çekeler)

[1] (halk ağzı) (Denizli ağzı) (Hatay ağzı) ufak, küçük

[2] (halk ağzı) (İzmir ağzı) (Kayseri ağzı) (Niğde ağzı) sıkı, gergin

[3] (dil bilimi) Cümlecikleri ve cümle unsurlarını ayırmaya yarayan ve kısa durak ifade eden kuyruklu nokta.

IPA^(anahtar): /t͡ʃeˈce/, çoğulu IPA^(anahtar): /t͡ʃeceˈleɾ/

Heceleme: çe‧ke

çeviriler

[1] pişanenin, şakike, pek küçük

[2] yoğurte ve katika dahi derler

KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

çeke

[1] şakak