sıkı

Ayrıca bakınız: siki

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صیقی‎ sözcüğünden devralındı.

Ad

sıkı (belirtme hâli sıkını, çoğulu sıkılar)

1. disiplin
2. zorlayıcı durum

   Sıkıya gelmemek. Sıkıyı görünce kaçtı.

3. ağızdan dolma ateşli silahlarda, barut ve kurşunun üstünden namluya sokulup bastırılan bez ve kâğıt parçaları vb. şeylerin tümü

   İlk sıkıyı babam attı. - S. Kocagöz

Deyimler

eli sıkı, sıkı basmak, sıkı tutmak

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sıkı" maddesi

Çeviriler

çeviriler

Belirteç

sıkı

1. sıkıca, iyice

   Sıkı giyinmek.

Çeviriler

çeviriler

Ön ad

sıkı (karşılaştırma daha sıkı, üstünlük en sıkı)

1. dar

   Sıkı bir kemer.

2. iyice sıkıştırılmış, doldurulmuş, tıkız, gevşek olmayan

   Sıkı denk.

3. zorlu, güçlü ve etkili

   En sıkı ve katı bir merkeziyet sistemi, bugün diğer faaliyet merkezlerini bloke edebilir. - B. Felek

4. dikkatli, titiz ve göz yummadan uygulanan

   Ankaralılarla münasebetlerinde her zaman sıkı bir ahlak ve seviye kontrolüne tabi tutuldu. - Y. K. Karaosmanoğlu

5. ilkelerine çok bağlı, hoşgörüsü olmayan, katı
6. yoğun

   Samsun'a geldiğimi ve kendisiyle daha sıkı temasta bulunmak istediğimi bildirdim.** - Atatürk

7. cimri
8. güçlü ve çabuk, hızlı

   Karabalçıklı çiftliği, kasabadan sıkı yürüyüşle bir saat çeker. - R. N. Güntekin

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: sıxı (az)
• İngilizce: rigorous (en)