Ayrıca bakınız: Özen

Türkçe Değiştir

Değiştir

özen (belirtme hâli özeni, çoğulu özenler)

[1] işin elden geldiğince iyi olmasına çabalama, özenme, itina, ihtimam
Her konuya kibar bir ses ve bir iki sözcükle katılmak özenindeydi. - Ç. Altan


Kaynakça Değiştir

Çeviriler Değiştir

Türkmence Değiştir

Değiştir

özen

[1] öz,

Kaynakça Değiştir

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Kırım Tatarca Değiştir

Değiştir

özen

[1] (doğa bilimi, yer bilimleri) nehir, ırmak